Zygmunt Szadkowski – Ostatni Przewodniczący Rady Narodowej RP spoczął w Panteonie Wielkich Polaków

Zygmunt i Wanda Szadkowscy spoczęli wśród zasłużonych, w Panteonie Wielkich Polaków

W dniu 10 listopada b.r. w Świątyni Opatrzności Bożej odbyły się uroczystości związane ze złożeniem doczesnych szczątków  śp. Zygmunta i Wandy Szadkowskich w krypcie, w Panteonie Wielkich Polaków.

O godz. 11:15 do Świątyni Opatrzności Bożej w Wilanowie, przywieziona została trumna z prochami śp. Zygmunta i Wandy Szadkowskich. Ze wszystkimi honorami  została ona wprowadzona przez Księdza Prałata Aleksandra Seniuka do Panteonu Wielkich Polaków, gdzie o godz. 12:00 rozpoczęła się uroczysta Msza św.

Eucharystię sprawował i homilię wygłosił ksiądz Kazimierz Kardynał Nycz, Metropolita Warszawski.

Wśród kapłanów zaproszonych do koncelebrowania byli m. in. Ksiądz Biskup Senior Bronisław Dembowski, Ksiądz Komandor Janusz Bąk, Ksiądz Infułat Stanisław Świerczyński Kapelan ZHP poza granicami Kraju, Ksiądz Prałat Aleksander Seniuk, Ksiądz Prałat Józef Maj oraz ks. Marek Gładki z ZHPnL.

We Mszy św.  i uroczystościach pogrzebowych uczestniczyła asysta honorowa Wojska Polskiego, harcerze i przedstawiciele ZHR, ZHP, harcerze z Wilna i z Londynu oraz przedstawiciele Stowarzyszenia Polskich Kombatantów Federacji Światowej. Obecni byli również przedstawiciele władz państwowych oraz wielu organizacji i instytucji pozarządowych.

W trakcie Mszy św. odczytany został list od Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego.

Po zakończeniu Mszy św. nastąpiło złożenie trumny do krypty w Panteonie Wielkich Polaków.

Końcowym punktem uroczystości było otwarcie wystawy zatytułowanej „Zygmunt Szadkowski – harcerz, żołnierz, społecznik, polityk”. Aktu otwarcia wystawy dokonał ksiądz Kazimierz Kardynał Nycz. Obecny był również współautor wystawy– dr Paweł Ziętara, który oprowadził po niej zgromadzonych gości. W dniu uroczystości pogrzebowych wystawa poświęcona Zygmuntowi Szadkowskiemu wystawiona była w sali konferencyjnej budynku recepcyjnego przy Świątyni Opatrzności Bożej.

W nadchodzących dniach zostanie ona przeniesiona do Panteonu Wielkich Polaków, aby umożliwić zwiedzającym zapoznanie się z zasługami i dokonaniami naszego wybitnego Rodaka, którego prochy zostały właśnie złożone w tym dostojnym miejscu.

Zachęcamy do obejrzenia krótkiego filmu z uroczystości:

Zygmunt Lechosław Szadkowski

Urodzony 5 stycznia 1912 r. w Warszawie. Syn więźnia Cytadeli Warszawskiej. Absolwent Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W 1938 r. rozpoczął pracę w służbie dyplomatycznej na Łotwie. W listopadzie 1939 r. zaprzysiężony do Związku Walki Zbrojnej. Oddelegowany przez Naczelnego Wodza gen. W. Sikorskiego jako emisariusz rządu do tworzenia dróg przerzutowych z Rumunii do kraju i na Bliski Wschód, za co został odznaczony Krzyżem Armii Krajowej. Od 4 czerwca 1940 r. żołnierz Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Brał udział w obronie Tobruku i w walkach o Gazalę. Za kampanię Libijską odznaczony Krzyżem Walecznych.

Z harcerstwem, do którego wstąpił w 1919 r., związany był do końca życia. W czasie II wojny światowej był Komendantem ZHP na Wschodzie, na indywidualny rozkaz Naczelnego Wodza, gen. K. Sosnkowskiego tworzył kursy instruktorów harcerskich w Isfahanie, Przewodniczący ZHP z siedzibą w Londynie do 1967 roku. Za działalność harcerską odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Od 1947 roku na emigracji w Londynie. Jedyną sprawą, w której nigdy nie uznawał kompromisów, była sprawa wolności i niepodległości Polski. Od początku pracował w Stowarzyszeniu Polskich Kombatantów, pełniąc przez wiele lat funkcję prezesa Światowej Federacji oraz oddziału w Wielkiej Brytanii, za co został odznaczony Komandorią Orderu Odrodzenia Polski. Trzykrotny minister w rządach emigracyjnych.

Był członkiem Komitetu Obrony Imienia Polskiego, Członkiem Rady Instytutu Polskiego Akcji Katolickiej, działał w Komitecie Opieki nad Cmentarzami Wojennymi Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Przewodniczył w Wielkiej Brytanii Komitetowi Budowy Domu Jana Pawła II. Członek Komitetu Budowy Pomnika Katyńskiego, odsłoniętego w Londynie w 1976 r. Przewodniczący Rady Narodowej RP, czyli Marszałek Polskiego Parlamentu przez 3 kadencje, aż do jej rozwiązania w grudniu 1991 r. Przewodniczący delegacji negocjatorów przekazania insygniów władzy z Londynu do Polski w 1990 r. Za swą działalność w Radzie Narodowej RP odznaczony Wielką Wstęgą Orderu Odrodzenia Polski. „Wraz z rozwiązaniem Rady Narodowej RP dobiegł do końca emigracyjny epizod naszych dziejów, zwany teraz Drugą Wielką Emigracją”.

Zmarł 5 września 1995 r. w Londynie.
Wanda Szadkowska z d. Malinowska

Urodzona 23 sierpnia 1912 r. w Łapach. Wierna towarzyszka życia Zygmunta Szadkowskiego przez 60 lat. Dzieciństwo spędziła w Petersburgu, gdzie w wieku 5 lat podczas epidemii cholery straciła matkę.

Działała w Zjednoczeniu Polek na Emigracji, była członkiem „Skarbu Narodowego” oraz członkiem koła Stowarzyszenia Polskich Kombatantów „Harcerz”. Należała do Towarzystwa Przyjaciół Fundacji Jana Pawła II w Wielkiej Brytanii.

Z listu Zygmunta Szadkowskiego do żony napisanego w czasie wojny: „Wiem, że jesteś dzielną Polką. Pamiętam, jak mówiłaś mi jeszcze w Paryżu: gdy trzeba będzie, zniosę wszystko mężnie, wiem, że inaczej być nie może. Każdy Polak ma spełnić swój obowiązek”.

Wspomnienie Henryki Sieleckiej – żony płk dypl. Stanisława Sieleckiego: „Z Panią Wandą dzieliłyśmy kuchnię, a to jest najlepszy sprawdzian bezkonfliktowej przyjaźni. Zygmunt miał naprawdę wspaniałą żonę! Nigdy w życiu nie dokonałby tak wiele, gdyby nie jej troska o „chleb powszedni”, wychowanie i kształcenie dzieci. To ona była „głową i szyją” rodziny. Ona zgadzała się na jego społeczną pracę, za którą nikomu nie płacono. Takie żony powinny wejść do historii. Zasłużyły na najwyższe odznaczenie”.

Zmarła 5 listopada 1999 r. w Londynie.