„Życie Boże raz rozpoczęte nigdy się nie kończy”. XXIII Dzień Papieski w Świątyni Opatrzności Bożej

„Człowiek jest powołany do pełni życia, która przekracza znacznie wymiary jego ziemskiego bytowania, ponieważ polega na uczestnictwie w życiu samego Boga” – podczas XXIII Dnia Papieskiego 15 października 2023 roku usłyszeliśmy w Świątyni Opatrzności Bożej słowa św. Jana Pawła II, zawarte w jego ponadczasowej encyklice „Evangelium vitae”. Tegoroczny Dzień Papieski obchodziliśmy pod hasłem „Cywilizacja życia”.

Porannej Eucharystii o godz. 9.00, transmitowanej jak co niedziela, poprzez łącza internetowe oraz Telewizję Polsat News, przewodniczył ks. Paweł Walkiewicz –  wiceprzewodniczący Zarządu Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”.

Homilię wygłosił ks. Dariusz Kowalczyk, pełniący funkcję przewodniczącego Zarządu FDNT.

W Mszy Świętej wzięli udział przedstawiciele stypendystów Fundacji. Przed ołtarz przyniesiono tysiące intencji, nadesłanych przez Darczyńców Świątyni na XXIII Dzień Papieski.

– Modlimy się, byśmy byli godni tego, który wiele dobra zostawił w naszej Ojczyźnie – mówił ks. Tadeusz Aleksandrowicz, kustosz Sanktuarium Opatrzności Bożej, rozpoczynając obchody XXIII Dnia Papieskiego w wilanowskiej Świątyni. – Chcemy dziękować za wszystkich darczyńców, którzy wspierają żywy pomnik Jana Pawła II: Fundację „Dzieło Nowego Tysiąclecia”. Ale w sposób szczególny modlimy się także dziś w Świątyni Opatrzności Bożej o dar pokoju dla całego świata.

– Dzisiejsza Ewangelia o uczcie weselnej królewskiego syna przepięknie podprowadza nas pod tajemnicę Dnia Papieskiego, który przeżywamy pod hasłem „Cywilizacja życia” – mówił w homilii ks. Dariusz Kowalczyk. Hasło nawiązuje do papieskiej encykliki z 1995 roku, jak podkreślił kaznodzieja, „chyba najbardziej dramatycznego dokumentu, jaki napisał Ojciec Święty”.

Ks. Kowalczyk przypomniał, że papieska encyklika „Evangelium vitae”, której przesłanie jest ponadczasowe, mówi, że życie ludzkie ma swoją ogromną wartość, niezbywalną godność, głęboki sens i w oczach Bożych jest nienaruszalne – na żadnym etapie i w żadnej sytuacji.

„Człowiek jest powołany do pełni życia, która przekracza znacznie wymiary jego ziemskiego bytowania, ponieważ polega na uczestnictwie w życiu samego Boga” – te słowa stanowią istotę przesłania „Ewangelii życia” – 11. encykliki Jana Pawła II.

Jej najgłębszy sens streszcza się w stwierdzeniu, że „życie Boże raz rozpoczęte nigdy się nie kończy”, wyjaśnił ks. Kowalczyk, przywołując dalsze słowa Jana Pawła II: „to nadprzyrodzone powołanie uwydatnia względność ludzkiego życia mężczyzny i kobiety. Nie jest ono jednak rzeczywistością ostateczną, ale przedostateczną. Jest rzeczywistością świętą, która zostaje nam powierzona, abyśmy strzegli jej z poczuciem odpowiedzialności i doskonalili ją poprzez miłość i dar z siebie ofiarowany Bogu i braciom”.

Jan Paweł II wielokrotnie zabierał głos na temat cywilizacji życia. Ks. Kowalczyk przypomniał papieską pielgrzymkę z roku 1991, podczas której w Radomiu Ojciec Święty głosił homilię poświęconą przykazaniu: Nie zabijaj. Wskazując wielkie systemy totalitarne, które doprowadziły do śmierci setek milionów ludzi, Jan Paweł II mówił: „Na miejsce Bożego: >Nie zabijaj< postawiono ludzkie: >Wolno zabijać<, a nawet: >Trzeba zabijać<.” To jedno zdanie w dramatyczny sposób streszcza całą cywilizację śmierci.

Polecając wnikliwą lekturę papieskiej encykliki „Evangelium Vitae”, kapłan podkreślił, że ten długi dokument nie został napisany po to, by nas przerazić, ale po to, by poruszyć nasze sumienia.

Do sięgnięcia po tekst encykliki Jana Pawła II „Evangelium Vitae” zachęcał także ks. Tadeusz Aleksandrowicz podczas homilii o godz. 12.00. Posłuchaj całości kazania. 

W dalszej części homilii ks. Dariusz Kowalczyk odwołał się do słów tegorocznego laureata nagrody Totus Tuus, ks. Jerzego Szymika, teologa i poety, który tłumaczy, czym jest chrześcijaństwo i gdzie znajduje się prawdziwe źródło pasji życia: „Chrześcijaństwo jest religią miłości. Nie cierpiętnictwa. (…) Tylko wtedy miłość jest możliwa, gdy nie jest ograniczona odmową cierpienia. Tylko chrześcijaństwo wie, co z cierpieniem zrobić i jak je przyjąć. (…) Źródłem pasji życia jest najgłębiej rozumiana wierność Pasji Jezusa”.

–  Idziemy za Chrystusem, który idzie przed nami jako król, ale król w cierniowej koronie i zamiast berła ma nadłamaną trzcinę – mówił kaznodzieja. – Ta trzcina jest znakiem skrajnego upokorzenia wszystkiego, co Boskie w ludzkim świecie. Ale jest także symbolem nas samych: nadłamanych, których Chrystus jednak nigdy nie złamie.

Kapłan przypomniał także słowa papieża Benedykta XVI, że „chrześcijaństwo rozpoczyna się od męczennika, a nie od rewolucjonisty”.

Na zakończenie homilii ks. Dariusz Kowalczyk podziękował za życzliwość i dobroć wszystkim osobom wspierającym Dzieło Nowego Tysiąclecia, prosząc o dalszą hojność.

– Bądźmy jako Kościół w Polsce wszyscy żywym pomnikiem Jana Pawła II, wcielającym w życie jego nauczanie – zaapelował kapłan.

Liturgii towarzyszył Chór i Orkiestra Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia pod dyrekcją Agnieszki Kowalik.

Obchody Dnia Papieskiego związane są z coroczną kościelną i publiczną zbiórką środków na stypendia edukacyjne dla młodych, zdolnych niezamożnych osób z małych miejscowości.

„Fundacja jest dla mnie jak drugi dom” – mówiła Kasia, studentka logopedii Uniwersytetu Warszawskiego, która wraz z Mateuszem, studentem informatyki UW jako stypendyści FDNT wyrazili w Świątyni Opatrzności Bożej swoją wdzięczność, że dzięki wsparciu Fundacji oni i ich przyjaciele, młodzi zdolni ludzie z ubogich rodzin, mogą rozwijać potencjał intelektualny i duchowy.

Nowe stypendia można ufundować, wysyłając SMS o treści „STYPENDIA” na nr 74 265, wrzucając datek do puszki kwestarskiej w kościołach lub na ulicach miast. Przez cały rok program stypendialny można wesprzeć wpłacając środki na konto Fundacji: 75 1240 2034 1111 0000 0306 8582.

Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia” została powołana przez Konferencję Episkopatu Polski w 2000 roku jako wyraz wdzięczności dla Ojca Świętego Jana Pawła II za Jego niestrudzoną posługę duchową na rzecz Kościoła i Ojczyzny. Idea utworzenia Fundacji jako organizacji, której działalność ma upamiętniać pontyfikat Jana Pawła II przez promowanie nauczania papieża i wspieranie określonych przedsięwzięć społecznych, głównie w dziedzinie edukacji i kultury, narodziła się po pielgrzymce Ojca Świętego do Polski w 1999 r.