Zwiastowanie Pańskie – Dzień Świętości Życia

Bóg w swoim wielkim miłosierdziu wszedł w łono Maryi i stał się człowiekiem. Czyniąc to ukazał nam, jak wielkim darem i świętością jest życie ludzkie od samego poczęcia.

Maryja – Służebnica Pańska

Bóg wybrał Maryję, aby przez Nią wejść w historię świata jako człowiek. Maryja była najpiękniejszą z kobiet. Bóg ją wybrał i przygotował, a Ona zgodziła się na powołanie, którego nie rozumiała. Z zaufaniem przyjęła to, co objawił jej Anioł Gabriel. W tym jednym momencie Jej życie wywróciło się do góry nogami. Miała zostać żoną Józefa, któremu była już poślubiona. Był plan na życie, a Bóg przyszedł i zaprosił Ją do czegoś dużo większego. Medytując tajemnicę Zwiastowania Pańskiego warto zatrzymać się właśnie na tym olbrzymim zaufaniu, które Maryja miała do Boga. Warto jednak pójść w tej medytacji dalej, bo Maryja nigdy nie zatrzymuje uwagi na sobie – Ona jest tą, którą zawsze wskazuje na Jezusa. Można powiedzieć, że jest drogowskazem do Boga, ale to nie oddaje tego, kim Ona jest. Owszem wskazuje kierunek wędrówki, ale potem towarzyszy w tej wędrówce. Kiedy spotykamy się z Maryją w tajemnicy Zwiastowania, Ona jakby nam mówiła Nie o mnie tu chodzi. Zobaczcie, jak bardzo Bóg nas kocha, że dla nas stał się człowiekiem.

Miłość Boga do człowieka

Majestat przyoblókł się w pokorę, moc w słabość, wieczność w śmiertelność; dla uwolnienia zaś człowieka od ciążącego na nim długu, natura nietykalna złączyła się z naturą podległą cierpieniu. Sposób zbawienia odpowiadał naszemu położeniu: jeden i ten sam Pośrednik między Bogiem i ludźmi; człowiek Jezus Chrystus, mógł umrzeć jako człowiek i nie mógł umrzeć jako Bóg. (Z Liturgii Godzin; List św. Leona Wielkiego, papieża do Flawiana; List 28,3)

Bóg tak bardzo ukochał człowieka, że dla niego sam stał się człowiekiem, aby go odkupić. Stał się człowiekiem nie przestając być Bogiem. Jest to wielka tajemnica naszej wiary. Trudno to racjonalnie zrozumieć i pewnie nigdy do końca nie zgłębimy tej prawdy, ale możemy z otwartym sercem przyjąć tę prawdę, że Bóg nas kocha i to nieskończenie. 

Wartość życia ludzkiego

Bóg przyjmując ludzkie ciało i w pełni przeżywając cykl ludzkiego życia – od poczęcia do śmierci, pokazał, jak wielką wartość ma życie ludzkie. On, który począł się z Ducha Świętego w łonie Dziewicy, nie przyszedł, jako w pełni dojrzały człowiek. Był dzieckiem, dorastał, uczył się nowych rzeczy – On Bóg wszechmocny i wszechwiedzący w swojej pokorze rozwijał się. To właśnie ta Jego miłość do nas sprawia, że każdy z nas jest wielką wartością. Nasza wartość to nie to, co mamy, nie nasze zdolności, czy możliwości. Życie każdego człowieka ma wartość, bo Bóg go kocha. Nasze życie nie jest przypadkiem. Każdy z nas jest chciany i kochany przez Boga. I nie tylko nasze pojawienie się na tym świecie jest owocem Jego miłości do nas. Każdy dzień naszego życia jest owocem Jego miłości do nas, bo Bóg każdego dnia – w każdej minucie naszego życia – kocha nas nieskończoną miłością. Dziękując za życie własne i osób bliskich tak naprawdę dziękujemy Bogu za Jego miłość do nas.

Dzień Świętości Życia

Uroczystość Zwiastowania Pańskiego jest tradycyjnie obchodzona jako Dzień Świętości Życia. Wiele osób właśnie tego dnia podejmuje piękną praktykę Adopcji Dziecka Poczętego. Przez dziewięć miesięcy towarzyszą duchowo nieznanemu dziecku, którego życie jest zagrożone i jego rodzicom. Oczywiście duchową adopcję można rozpocząć każdego dnia, a nie tylko tego. Rozpoczynając jednak właśnie 25 marca możemy 25 grudnia świętować narodziny adoptowanego dziecka wspólnie z Bożymi narodzinami. 

W ramach duchowej adopcji codziennie należy odmówić jedną tajemnicę różańca oraz specjalną modlitwę za adoptowane dziecko i jego rodziców:

Panie Jezu za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi, która urodziła Cię z miłością oraz za wstawiennictwem świętego Józefa, “Człowieka Zawierzenia”, który opiekował się Tobą, proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady i które duchowo adoptowałem. Proszę, daj rodzicom tego dziecka miłość i odwagę, aby zachowali je przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.

Odmówienie jednej dziesiątki różańca nie jest wielkim wyzwaniem. Możemy modlić się w drodze do szkoły, pracy, na spacerze… Wartość natomiast takiej wiernej modlitwy jest nieoceniona, a kiedyś, w niebie możemy mieć nadzieję, że spotkamy się z tymi dziećmi, którym wymodliliśmy szczęśliwe narodziny. Świętym, który na pewno chętnie wesprze nas w tych modlitwach jest św. Stanisław Papczyński, patron pragnących oraz oczekujących narodzin dziecka, a także osób, których życie jest zagrożone.

Zobacz również:

• Centralny Ośrodek Krzewienia Duchowej Adopcji na Jasnej Górze
• Fundacja Małych Stópek – udostępniają m.in. aplikację, w której można obserwować rozwój adoptowanego dziecka