Św. Rafał Kalinowski
1835-1907
Józef Kalinowski urodził się 1 września 1835 roku w Wilnie. Ukończył Mikołajewską Szkołę Inżynierii Wojskowej w Petersburgu, gdzie uzyskał tytuł inżyniera. Mimo że był przeciwnikiem wybuchu Powstania Styczniowego, wystąpił z rosyjskiego wojska i objął stanowisko ministra wojny na terenie Litwy. Aresztowany przez władze carskie, został skazany na śmierć. Wyrok zamieniono później na katorgę na Syberii. Tam przeżył nawrócenie i resztę życia poświęcił Bogu. Po uwolnieniu z zesłania był wychowawcą Augusta Czartoryskiego (beatyfikowanego przez św. Jana Pawła II w 2003 r.). Mając 42 lata, wstąpił do zakonu karmelitów bosych, przyjmując imię zakonne brat Rafał od św. Józefa. W roku 1882 otrzymał święcenia kapłańskie. Rozpoczął prace nad odbudową klasztoru w Czernej i został jego wieloletnim przeorem. Założył klasztor w Wadowicach i również był jego przeorem.
Wiele godzin codziennie spędzał w konfesjonale. Przeżyty w młodości kryzys wiary pozwalał mu na lepsze zrozumienie grzeszników i doprowadzenie ich do ponownej łączności z Bogiem. Zawsze skupiony, zjednoczony ze Stwórcą, był człowiekiem modlitwy, posłusznym regułom zakonnym, gotowym do wyrzeczeń, postów i umartwień.
Zmarł w opinii świętości 15 listopada 1907 roku w Wadowicach.
Beatyfikowany 22 czerwca 1983 roku, kanonizowany 17 listopada 1991 roku przez św. Jana Pawła II. Św. Rafał Kalinowski jest patronem oficerów i żołnierzy, a także orędownikiem w sprawach trudnych. Jego wspomnienie liturgiczne obchodzimy 20 listopada.
Relikwie świętego Rafała Kalinowskiego zostały wprowadzone do Świątyni Opatrzności Bożej podczas obchodów Narodowego Święta Niepodległości, 11 listopada 2022 roku.
Litania do św. Rafała Kalinowskiego